छत्रपती राजे शाहू महाराज

 छत्रपती शाहू महाराज

●══════════════════●

*■  राजर्षी शाहू महाराज  ■*

●══════════════════●

*राजर्षी शाहू महाराज हे महाराष्ट्रातील करवीर तथा कोल्हापूर संस्थानचे प्रागतिक अधिपती आणि थोर समाजसुधारक. प्राथमिक शिक्षण, जातिभेद-निवारण, अस्पृश्यता-निवारण इ. सुधारणांचे पुरस्कर्ते होते. शाहू महाराजांनी बहुजन समाजात शिक्षणप्रसार करण्यावर विशेष भर दिला. त्यांनी कोल्हापूर संस्थानात प्राथमिक शिक्षण सक्तीचे व मोफत केले.*

*स्त्री शिक्षणाचा प्रसार व्हावा म्हणून त्यांनी राजाज्ञा काढली. अस्पृश्यता नष्ट करण्याच्या दृष्टीने त्यांनी सवर्ण व अस्पृश्यांच्या वेगळ्या शाळा भरवण्याची पद्धत बंद केली. 6 मे 1922 रोजी वयाच्या 48 व्या वर्षी त्यांचा हृदयविकाराने मृत्यू झाला.*

-------/////----////------------/////----////-----

मनासारखा राजा व राजासारखं मन!"

आयुष्यभर उपेक्षित,दलित,शोषित,समाजाला स्वाभिमानाने व ताठ मानेने जगता यावं यासाठी एका प्रस्थापित व्यवस्थेशी आजन्म संघर्ष करणारे आरक्षणाचे जनक राजर्षी छत्रपती शाहू महाराज यांना -–-- दिनानिमित्त विनम्र अभिवादन.!!!

---/////-////--------///                     

            

          *राजर्षी शाहू महाराज*

         *जन्म : २६ जून १८७४*

(लक्ष्मी-विलास राजवाडा, कागल)

         *मृत्यू : ६ मे १९२२*

                  (मुंबई)

        *अधिकारकाळ*

     इ.स. १८८४ - इ.स. १९२२

          *अधिकारारोहण*

          एप्रिल २, इ.स. १८९४

राज्यव्याप्ती : कोल्हापूर जिल्हा

राजधानी : कोल्हापूर

पूर्ण नाव : छत्रपती शाहू महाराज भोसले

पूर्वाधिकारी : छत्रपती शिवाजी महाराज (चौथे शिवाजी)

राजाराम ३

उत्तराधिकारी : छत्रपती राजाराम भोसले

वडील : आबासाहेब घाटगे

आई : राधाबाई

पत्नी : महाराणी लक्ष्मीबाई भोसले

राजघराणे : भोसले

राजब्रीदवाक्य :जय भवानी

शाहू महाराज भोसले  छत्रपती शाहू महाराज, राजर्षी शाहू महाराज, कोल्हापूरचे शाहू व चौथे शाहू नावाने प्रसिद्ध, हे कोल्हापूर राज्याचे इ.स. १८८४-१९२२ दरम्यान छत्रपती व समाजसुधारक होते. ब्रिटिश राजसत्तेच्या काळामध्ये सामान्य जनतेला न्याय मिळवून देण्यासाठी व बहुजन समाजाच्या एकूणच सामाजिक उन्नतीसाठी या काळामध्ये शाहू राजांनी अथक प्रयत्न केले, सामाजिक परिवर्तनाला गती प्राप्त करून दिली सनातनी वर्गाच्या विरोधाला न जुमानता त्यांनी दलित (अस्पृश्य) व मागासवर्गीय समाजाच्या विकासासाठी महत्त्वाची भूमिका बजावली.

💁‍♂️ *जीवन*

शाहू महाराजांचा जन्म २६ जून इ.स. १८७४ रोजी कागल येथील घाटगे घराण्यात झाला. त्यांचे मूळ नाव यशवंत, त्यांच्या वडिलांचे नाव जयसिंगराव (आप्पासाहेब) तर आईचे नाव राधाबाई होते. कोल्हापूर संस्थानाचे राजे चौथे शिवाजी महाराज यांच्या मृत्यूनंतर त्यांच्या पत्‍नी आनंदीबाई यांनी १७ मार्च १८८४ रोजी यशवंतरावांना दत्तक घेतले, व 'शाहू' हे नाव ठेवले. सन१८८९ ते १८९३ या चार वर्षांच्या कालखंडात धारवाड येथे शाहू महाराजांचा शैक्षणिक आणि शारीरिक विकास झाला. शिक्षण चालू असतानाच १ एप्रिल १८९१ रोजी बडोद्याच्या गुणाजीराव खानविलकर यांच्या लक्ष्मीबाई या मुलीशी शाहू विवाहबद्ध झाले. या वेळी त्यांचे वय १७ वर्षांचे होते आणि लक्ष्मीबाई वय १२ वर्षांहून कमी होते. २ एप्रिल १८९४ रोजी त्यांचा राज्यारोहण समारंभ झाला. राज्याभिषेक झाल्यानंतर इ.स. १९२२ सालापर्यंत म्हणजे २८ वर्षे ते कोल्हापूर संस्थानाचे राजे होते. मुंबई येथे ६ मे १९२२ रोजी त्यांचे निधन झाले.

🔸 *कार्य*

शाहू महाराजांनी बहुजन समाजात शिक्षणप्रसार करण्यावर विशेष भर दिला. त्यांनी कोल्हापूर संस्थानात प्राथमिक शिक्षण सक्तीचे व मोफत केले. स्त्री शिक्षणाचा प्रसार व्हावा म्हणून त्यांनी राजाज्ञा काढली. अस्पृश्यता नष्ट करण्याच्या दृष्टीने त्यांनी इ.स. १९१९ साली सवर्ण व अस्पृश्यांच्या वेगळ्या शाळा भरवण्याची पद्धत बंद केली. जातिभेद दूर करण्यासाठी त्यांनी आपल्या राज्यात आंतरजातीय विवाहाला मान्यता देणारा कायदा केला. इ.स. १९१७ साली त्यांनी पुनर्विवाहाचा कायदा करून विधवाविवाहाला कायदेशीर मान्यता मिळवून दिली. बहुजन समाजाला राजकीय निर्णयप्रक्रियेत सामावून घेण्यासाठी त्यांनी इ.स. १९१६ साली निपाणी येथे ‘डेक्कन रयत असोसिएशन’ ही संस्था स्थापली. वेदोक्त मंत्र म्हणण्याच्या अधिकारावरून झालेले वेदोक्त प्रकरण शाहू महाराजांच्याच काळात झाले.

त्यांचे शिक्षण ब्रिटिश अधिकारी फ्रेजर यांच्या हाताखाली झाले. पुढील शिक्षण राजकोटच्या राजकुमार कॉलेज मध्ये व धारवाड येथे झाले. अभ्यास व् शैक्षणिक सहलीद्वारे मिळालेले व्यवहारज्ञान यामुळे शाहूराजे यांचे व्यक्तिमत्व विकसित झाले होते. १८९६ चा दुष्काळ व नंतर आलेली प्लेगची साथ या काळात त्यांची कसोटी लागली आणि त्याला ते पूर्णपणे उतरले. दुष्काळी कामे, तगाईवाटप, स्वस्त धान्यदुकाने, निराधार आश्रमाची स्थापना हे कार्य पाहता 'असा राजा होणे नाही' असेच प्रजेला वाटते.

‘शाहू छत्रपती स्पिनिंग अँड वीव्हिंग मिल’, शाहुपुरी व्यापारपेठ, शेतकऱ्यांची सहकारी संस्था, शेतकी तंत्रज्ञानाच्या संशोधनासाठी ‘किंग एडवर्ड अ‍ॅग्रिकल्चरल इन्स्टिट्यूट’ इत्यादी संस्था कोल्हापुरात स्थापण्यात त्यांचा प्रमुख वाटा होता. राधानगरी धरणाची उभारणी, शेतकऱ्यांना कर्जे उपलब्ध करून देणे अशा उपक्रमांतूनही त्यांनी कृषिविकासाकडे लक्ष पुरवले.

त्यांनी डॉ. बाबासाहेब आंबेडकरांना त्यांच्या शिक्षणासाठी, तसेच मूकनायक वृत्तपत्रासाठीही सहकार्य केले होते. त्यांनी चित्रकार आबालाल रहिमान यांच्यासारख्या कलावंतांना राजाश्रय देऊन प्रोत्साहन दिले. शाहू महाराजांना 'राजर्षी' ही उपाधी कानपूरच्या कुर्मी क्षत्रिय समाजाने दिली.

स्वातंत्र्यापूर्वी कैक वर्षे आधी समता, बंधुता, धर्मनिरपेक्षता, सर्व घटकांना विकासाची समान संधी ही तत्त्वे शाहू महाराजांनी करवीर संस्थानात अमलात आणली. म्हणूनच त्यांचा देशभरात 'महाराजांचे महाराज' असा गौरव होतो. रयत प्रजा व उपेक्षित समाजाला त्यांचे हक्क व न्याय मिळवून देण्याचे कार्य शाहूंनी केले आपल्या संपूर्ण जीवन कार्यामध्ये त्यांनी समाजातील बहुजन समाजाला त्यांचे न्याय व हक्क मिळवून देण्यासाठी आपल्या अधिकाराचा पूर्णपणे वापर केला म्हणूनच ते लोककल्याणकारी राज्यकर्ते ठरले. त्यांच्या कार्याचा गौरव समकालीन लेखकांनी व इतिहासकारांनी केलेला आहे

महाराजांनी सुमारे २८ वर्षे राज्यकारभार केला. शाहू राजांना बहुजनांच्या शिक्षणाविषयी तळमळ होती. म्हणून कोल्हापूर संस्थानात सक्तीच्या मोफत शिक्षणाचा कायदा केला. तसेच ५०० ते १००० लोकवस्तीच्या गावांमध्ये शाळा काढल्या. जे पालक आपल्या मुलांना शाळेत पाठवणार नाहीत त्या पालकांना प्रतिमहिना १ रू. दंड आकरण्याची कायदेशीर तरतूद केली. त्यांनी प्राथमिक शिक्षण सक्तीचे व मोफत केले. अस्पृश्यांच्या आर्थिक स्थितीत सुधारणा करण्याच्या उद्देशाने शाहू महाराजांनी अस्पृश्यांना स्वावलंबी बनवण्याचे ठरवले. त्यासाठी अस्पृश्यांना स्वतंत्र व्यवसाय करण्यास प्रोत्साहन दिले, दुकाने हॉटेल्स काढण्यासाठी प्रोत्साहन दिले, तसेच आर्थिक मदत देखील देऊ केली. अस्पृश्यांना शिवण यंत्रे देऊन स्वतंत्र व्यवसाय करण्यास प्रोत्साहन दिले राजवाड्यातील कपडे त्यांच्याकडून शिवून घेण्यास सुरुवात केली गंगाधर कांबळे या व्यक्तीला कोल्हापुरात मध्य वस्तीत चहाचे दुकान काढून दिले अस्पृश्यांना समाजात प्रतिष्ठा प्राप्त व्हावी म्हणून त्यांनी महार पैलवानांना पैलवान चांभार यांना सरदार अभंग यांना पंडित अशा पदव्या दिल्या अस्पृश्य सुशिक्षित तरुणांची तलाठी म्हणून नेमणूक केली.

अस्पृश्यता नष्ट करण्याच्या दृष्टीने त्यांनी सवर्ण व अस्पृश्यांच्या वेगळ्या शाळा भरवण्याची पद्धत १९१९ मध्ये बंद केली. गावच्या पाटलाने कारभार चांगला चालवावा यासाठी शिक्षण देणाऱ्या पाटील शाळा, प्रत्यक्ष व्यावसायिक शिक्षण देणाऱ्या, तंत्रे व कौशल्ये शिकवणाऱ्या शाळा असेही उपक्रम त्यांनी राबवले. छत्रपती शिवाजी महाराजांच्या विचारांचा व कार्याचा वारसा समर्थपणे चालवणारा राजा म्हणून आपली ओळख निर्माण केली. सामाजिक बंधुभाव, समता, दलित व उपेक्षित बांधवांचा उध्दार, शिक्षण, शेती, उद्योगधंदे, कला, क्रिडा व आरोग्य इत्यादी महत्वपूर्ण क्षेत्रामध्ये अद्वितीय स्वरूपाचे कार्य केले.

मागासलेल्या लोकांना प्रगतीच्या प्रवाहात आणावयाचे असेल तर त्यांच्यासाठी राखीव जागांची तरतूद केली पाहिजे. हा व्यापक दृष्टिकोन डोळ्यासमोर ठेवून ६ जुलै १९०२ रोजी कोल्हापूर संस्थानात मागास जातींना ५० टक्के जागा राखीव राहतील अशी घोषणा केली व तिची त्वरित अंमलबजावणी करुन संबंधत अधिकाऱ्याकडून अहवाल मागविले. शाहूंच्या या निर्णयाला तेंव्हा अनेक उच्चवर्णीय पुढाऱ्यांनी विरोध केला. त्या काळात अस्पृश्य मानल्या गेलेल्या जातीच्या लोकांसाठी नोकरीमध्ये राखीव जागांची तरतूद करून सरकारी नोकऱ्या मिळवून दिल्या. शाळा, दवाखाने, पाणवठे, सार्वजनिक विहिरी, सार्वजनिक इमारती इत्यादी ठिकाणी (तत्कालीन) अस्पृश्यांना समानतेने वागवावे असा आदेश त्यांनी कोल्हापूर संस्थानात काढला. १९१७ साली त्यांनी पुनर्विवाहाचा कायदा करून विधवाविवाहाला कायदेशीर मान्यता मिळवून दिली. तसेच त्यांनी देवदासी प्रथा बंद करण्यासाठीही कायद्याची निर्मिती केली. बहुजन समाजाला राजकीय निर्णयप्रक्रियेत सामावून घेण्यासाठी त्यांनी इ.स. १९१६ साली निपाणी येथे 'डेक्कन रयत असोसिएशन' ही संस्था स्थापली.

त्याकाळी धर्माच्या नावाखाली देवांना मुले-मुली वाहण्याची विचित्र पद्धत भारतात चालू होती. परंतु राजांनी आपल्या संस्थानात जोगत्या-मुरळी प्रतिबंधक कायदा करुन ही पद्धत बंद पाडली. जातिभेदाचे प्रस्थ नष्ट व्हावे म्हणून आपल्या संस्थानात आंतरजातीय व आंतरधर्मीय विवाहास कायदेशर मान्यता दिली. तसा कायदा पारित केला आणि याची प्रत्यक्ष अंमलबजावणी करताना आपल्या चूलत बहीणीचे लग्न धनगर समाजातील यशवंतराव होळकर यांच्याशी लावून दिले. एवढेच नव्हे तर संस्थानात जवळजवळ १०० मराठा धनगर विवाह घडवून आणले. अशा अनेक कार्याच्या माध्यमातून त्यांनी स्त्रियांना सन्मानाची वागणूक व दर्जा मिळवून दिला.

तत्कालीन परिस्थितीमध्ये जातिव्यवस्थेची शिकार झालेल्या अनेक जमाती त्या काळात चोऱ्या, दरोडे अशा चुकीच्या मार्गांचा अवलंब करत होत्या. सनातनी वर्णव्यवस्थेने त्यांना उपेक्षित ठेवून शिक्षण, सत्ता व संपत्तीचा अधिकार नाकारला, त्यामुळे त्यांचे जीवन नैराश्यमय झाले. त्याचाच परिणाम म्हणून त्यांनी चोऱ्या, दरोड्यांचा मार्ग अवलंबला. त्यामुळे ब्रिटिश सरकारने या जमातीवर गुन्हेगारीचा शिक्का मारला. त्यांना रोज गावकामगाराकडे हजेरी लावावी लागत असे. शाहू राजांना या लोकांविषयी कणव होती. कारण ते खऱ्या अर्थाने वंचितांचे राजे होते. त्यामुळे शाहूंनी हजेरी पद्धत बंद केली. या जाती जमातींच्या लोकांना एकत्रित करून गुन्हेगारीपासून त्यांना परावृत्त केले. त्यांना संस्थानात नोकऱ्या दिल्या. त्यांच्यातून पहारेकरी, रखवालदार, रथाचे सारथी निर्माण केले. त्यांना घरे बांधून दिली. वणवण भटकणाऱ्या लोकांच्या राहण्याची सोय झाली. पोटापाण्याची सोय झाली. त्यामुळे गुन्हेगार म्हणून शिक्का बसलेल्या लोकांना माणूस म्हणून समाजात सन्मानाने वावरता येऊ लागले.

गुन्हेगारांना शासन करणारा सत्ताधीश सर्वत्र पहायला मिळेल. मात्र त्यांना प्रेमाने, मायेने आपलेसे करुन समाजात सामाजिक दर्जा देणारा व त्यांच्यात स्वाभिमान निर्माण करणारा राजा विरळाच. वेदोक्त मंत्र म्हणण्याच्या अधिकारावरून झालेला वेदोक्त संघर्ष राजर्षी शाहूंच्याच काळात झाला. हे महाराष्ट्राच्या सामाजिक जीवनातील वादळच होते. या प्रकरणामुळे सत्यशोधक चळवळ आणखी प्रेरित झाली. बहुजन, अस्पृश्य समाजाचा सर्वांगीण विकास साधण्याचे कार्य करताना त्यांनी एका अर्थाने महात्मा फुले यांचीच परंपरा पुढे चालवली. त्यांनी सत्यशोधक चळवळीला प्रत्यक्ष सहकार्य केले. कोल्हापूर संस्थानांमध्ये सत्यशोधक चळवळीचा प्रसार आणि प्रचार करण्याचे ही महत्त्वाची जबाबदारी राजर्षी शाहू महाराजांनी पार पडली त्यांच्या नेतृत्वाखालीच संपूर्ण कोल्हापूर संस्थानांमध्ये सत्यशोधक चळवळ उभी राहिली आणि ती नेटाने पुढे नेण्याची कामगिरी देखील पार पाडली गेली. पुढे या चळवळीचा प्रसार आणि प्रचार करण्याची महत्त्वाची जबाबदारी कर्मवीर भाऊराव पाटील यांनी पार पाडली यासाठी त्यांनी शिक्षणातून बहुजन समाजाचा सर्वांगीण विकास हे सूत्र अंगिकारलेे. दलित पीडित उपेक्षित समाजाला न्याय मिळवून देण्याचा प्रयत्न केला यामागे खरी प्रेरणा ही राजर्षी शाहू, महात्मा फुले व डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर यांची होती. बाबासाहेब आंबेडकरांना माणगावच्या परिषदेमध्ये "दलितांचा नेता" व "भारतीय अग्रणी नेता" म्हणून घोषित केले. यापुढील काळामध्ये बाबासाहेबांनी दलित उपेक्षित समाजाचे नेतृत्व करावं असं आवाहनही महाराजांनी केलं. शाहू यांनी सर्व उपेक्षित समाजातील व अस्पृश्य वर्गातील लोकांना आपल्या संस्थानामध्ये आरक्षणाद्वारे नोकऱ्या देण्याचा प्रयत्न केला यादृष्टीने संपूर्ण भारतामध्ये आरक्षणाचे जनक म्हणून त्यांचा गौरव केला जातो. सामाजिक न्यायाची भूमिका घेऊन शाहूराजांनी सामाजिक समतेसाठी प्रयत्न केले.

शाहूंनी कोल्हापूर संस्थानात संगीत, चित्रपट, चित्रकला, लोककला आणि कुस्ती या क्षेत्रांतील कलावंतांना राजाश्रय देऊन त्यांना प्रोत्साहन देण्याचे महत्कार्य केले.

महाराजानी कोल्हापूर, बेळगाव या भागातील स्वातंत्र्यवीराना वेळोवेळी आर्थिक व इतर मदत केली. शाहू महाराज व डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर यांचे संबंध चांगले होते. डॉ. बाबासाहेबांनी ‘मूकनायक’ हे साप्ताहिक ३१ जानेवारी १९२० ला प्रथम प्रकाशित केले. परंतु आर्थिक अडचणीमुळे पुढे ते बंद पडले. परंतु हे राजर्षी शाहू महाराजांच्या लक्षात आल्यावर त्यांनी तत्काळ आर्थिक मदत केली.

💎 *जातिभेदाविरुद्ध लढा*

राजर्षी शाहू महाराजांचे मूळ नाव यशवंतराव होते. त्यांचा जन्म कोल्हापूर जिल्ह्यातील कागल येथील घाटगे घराण्यात झाला. महाराजानी सुमारे २८ वर्षे राज्यकारभार केला. त्यांनी आपल्या राज्यात प्राथमिक शिक्षण सक्तीचे व मोफत केले. स्त्री शिक्षणाचा प्रसार व्हावा म्हणून त्यांनी राजाज्ञा काढली. अस्पृश्यता नष्ट करण्याच्या दृष्टीने त्यांनी सवर्ण व अस्पृश्यांच्या वेगळ्या शाळा भरवण्याची दुष्ट पद्धत १९१९ मध्ये बंद केली. गावच्या पाटलाने कारभार चांगला चालवावा यासाठी शिक्षण देणार्‍या पाटील शाळा, प्रत्यक्ष व्यावसायिक शिक्षण देणाऱ्या, तंत्रे व कौशल्ये शिकवणाऱ्या शाळा, बहुजन विद्यार्थ्यांंसाठी वैदिक पाठशाळा, संस्कृत भाषेच्या विकासासाठी संस्कृत शाळा असेही उपक्रम त्यांनी राबवले.

📖 *शैक्षणिक कार्य*

शाहू महाराजांनी खालील शाळा सुरू केल्या. १. प्राथमिक शाळा २. माध्यमिक शाळा ३. पुरोहित शाळा ४. युवराज/ सरदार शाळा ५. पाटील शाळा ६. उद्योग शाळा ७. संस्कृत शाळा ८. सत्यशोधक शाळा ९. सैनिक शाळा १०. बालवीर शाळा ११. डोंबारी मुलांची शाळा १२. कला शाळा 

🏤 *शैक्षणिक वसतिगृहे*

शाहू महाराजांनी सुरू केलेली शैक्षणिक वसतिगृहे खालीलप्रमाणे आहेत.

१. व्हिक्टोरिया मराठा बोर्डिंग हाऊस (१९०१) २. दिगंबर जैन बोर्डिंग (१९०१) ३. वीरशैव लिंगायत विद्यार्थी वसतिगृह (१९०६) ४. मुस्लीम बोर्डिंग (१९०६) ५. मिस क्लार्क होस्टेल (१९०८) ६. दैवज्ञ शिक्षण समाज बोर्डिंग (१९०८) ७. श्री नामदेव बोर्डिंग (१९०८) ८. पांचाळ ब्राह्मण वसतिगृह (१९१२) ९. श्रीमती सरस्वतीबाई गौड सारस्वत ब्राह्मण विद्यार्थी वसतिगृह (१९१५) १०. इंडियन ख्रिश्चन होस्टेल (१९१५) ११. कायस्थ प्रभू विद्यार्थी वसतिगृह (१९१५) १२. आर्यसमाज गुरूकुल (१९१८) १३. वैश्य बोर्डिंग (१९१८) १४. ढोर चांभार बोर्डिंग (१९१९) १५. शिवाजी वैदिक विद्यालय वसतिरगृह (१९२०) १६. श्री प्रिन्स शिवाजी मराठा बोर्डिंग हाऊस (१९२०) १७. इंडियन ख्रिश्चन होस्टेल (१९२१) १८. नाभिक विद्यार्थी वसतिगृह (१९२१) १९. सोमवंशीय आर्यक्षत्रिय बोर्डिंग (१९२०) २०. श्री देवांग बोर्डिंग (१९२०) २१. उदाजी मराठा वसतिगृह, नाशिक (१९२०) २२. चौथे शिवाजी महाराज मराठा वसतिगृह, अहमदनगर (१९२०) २३. वंजारी समाज वसतिगृह, नाशिक (१९२०) २४. श्री शाहू छत्रपती बोर्डिंग, नाशिक (१९१९) २५. चोखामेळा वसतिगृह, नागपूर (१९२०) २६. छत्रपती ताराबाई मराठा बोर्डिंग, पुणे (१९२०)

वेदोक्त मंत्र म्हणण्याच्या अधिकारावरून झालेला वेदोक्त संघर्ष राजर्षी शाहूंच्याच काळात झाला. हे महाराष्ट्राच्या सामाजिक जीवनातील वादळच होते. या प्रकरणामुळे सत्यशोधक चळवळ आणखी प्रखर झाली. बहुजन, अस्पृश्य समाजाचा सर्वांगीण विकास साधण्याचे कार्य करताना त्यांनी एका अर्थाने महात्मा फुले यांचीच परंपरा पुढे चालवली. त्यांनी सत्यशोधक चळवळीला प्रत्यक्ष सहकार्य केले.

🔮 *इतर कार्ये*

शाहू छत्रपती स्पिनिंग ॲन्ड विव्हिंग मिल’ची स्थापना, शाहुपुरी व्यापारपेठेची स्थापना, गुळाच्या बाजारपेठेची निर्मिती, शेतकऱ्यांच्या सहकारी संस्थांची स्थापना, शेतकऱ्यांना कर्जे उपलब्ध करून देणे असे उपक्रम त्यांनी आपल्या संस्थानात राबविले, कमालीचे यशस्वी केले. शेती, उद्योग, सहकार या क्षेत्रांत राजर्षींनी नवनवे प्रयोग केले. शेतीच्या आधुनिकीकरणासाठी त्यांनी संशोधनाला पाठिंबा दिला, नगदी पिके व तंत्रज्ञानाचा वापर वाढण्यासाठी त्यांनी ‘किंग एडवर्ड ॲग्रिकल्चरल इन्स्टिट्यूट’ स्थापन केली. राजांनी त्याकाळी पाण्याचे महत्त्व लक्षात घेऊन भविष्यात रयतेला दुष्काळाला सामोरे जावे लागणार नाही यासाठी राधानगरी नावाचे धरण बांधले. 

🤹‍♂️🎭 *कलेला आश्रय*

राजर्षी शाहूंनी कोल्हापूर संस्थानात संगीत, चित्रपट, चित्रकला, लोककला आणि कुस्ती या क्षेत्रांतील कलावंतांना राजाश्रय देऊन त्यांना प्रोत्साहन देण्याचे महत्त्वाचे कार्य केले.

🇮🇳 *स्वातंत्रलढ्यातील योगदान*

महाराजांनी कोल्हापूर, बेळगाव या भागातील स्वातंत्र्यवीराना वेळोवेळी आर्थिक व इतर मदत केली. शाहू महाराज व भारतरत्न डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर यांचे संबंध सर्वश्रृत आहे. डॉ. बाबासाहेबांनी ‘मूकनायक’ हे साप्ताहिक ३१ जानेवारी १९२० ला प्रथम प्रकाशित केले. परंतु आर्थिक अडचणीमुळे पुढे ते बंद पडले. परंतु हे राजर्षी शाहू महाराजांच्या लक्षात आल्यावर त्यांनी तात्काळ २५०० रुपयांची भरघोस मदत केली.

🙋🏻‍♂️ *पारंपिरिक जातिभेदाला विरोध*

शाहू महाराजानी समतेवर आधारीत राज्य निर्माण केले. त्यामुळे जातीयवादी समाजकंटक लोकानी महाराजाना ठार मारण्याचे प्रयत्न केले. एकदा मारेकरी पाठवून आणि एकदा बाँब फेक करून महाराजांना दगा करायचा प्रयत्न केला गेला. पण जनतेचे प्रेम आणि दुवा यांच्या पुण्याईने महाराज सुखरूप राहिले. महाराजाना बदनाम करायचेही अनेक प्रयत्न झाले. पण शत्रूंचे सारे प्रयत्न विफल ठरले.

📚 *शाहूंवरील प्रकाशित साहित्य*

'छत्रपती शाहू महाराज व डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर : समग्र पत्रव्यवहार' (संपादन : डॉ. संभाजी बिरांजे प्रकाशन; विनिमय पब्लिकेशन, विक्रोळी, प. मुंबई; ८३ पृष्ठ)

राजर्षी शाहू छत्रपती : अ सोशली रिव्होल्युशनरी किंग (संपादक : डॉ. जयसिंग पवार आणि डॉ. अरुण साधू)

शाहू महाराजांची चरित्रे लेखक : माधवराव बागल, पी.बी. साळुंखे, धनंजय कीर, कृ .गो. सूर्यवंशी, डॉ. अप्पासाहेब पवार, जयसिंगराव पवार (यांनी २००१ साली एकत्रितपणे लिहिलेल्या चरित्राची २०१३सालची ३री आवृत्ती ही ३ खंडी आणि १२०० पानी आहे.).

बी.ए. लठ्ठे यांनी १९२६मध्ये शाहूंचे इंग्रजीतील पहिले चरित्र लिहिले. त्याचे मराठी भाषांतरही प्रकाशित करण्यात आले.

राजर्षी शाहू छत्रपती (लेखक : प्रा. डॉ. रमेश जाधव; नॅशनल बुक ट्रस्टने हे पुस्तक १८ भारतीय भाषांत प्रकाशित केले आहे.)

राजर्षी शाहू छत्रपती : जीवन व शिक्षणकार्य (लेखक: प्राचार्य रा. तु. भगत)

कोल्हापूरचे शाहू छत्रपति : चरित्र व कार्य (लेखक : एकनाथ केशव घोरपडे)

राजर्षी शाहू छत्रपती (खंड काव्यानुवाद, लक्ष्मीनारायण बोल्ली)

छत्रपती राजर्षी शाहू महाराजांचे चरित्र (तेलुगू, लेखक - लक्ष्मीनारायण बोल्ली)

राजर्षी शाहू महाराज यांची सामाजिक विचारधारा व कार्य (लेखक : रा.ना. चव्हाण)

राजर्षी शाहू कार्य व काळ (लेखक - रा.ना. चव्हाण)

समाज क्रांतिकारक राजर्षी शाहू महाराज- (लेखिका - डॉ. सुवर्णा नाईक-निंबाळकर)

शाहू (लेखक: श्रीराम ग. पचिंद्रे; ही राजर्षी शाहू महाराजांच्या जीवनावरील पहिली आणि एकमेव कादंबरी आहे.)

‘प्रत्यंचा : जो लढे दीन के हेत,’ (शाहू महाराजांवरील हिंदी कादंबरी; लेखक - संजीव)

लोकराजा राजर्षी शाहू महाराज (लेखक: सुभाष वैरागकर)

🎞️📺 *चित्रपट व दूरचित्रवाणी मालिका*

'लोकराजा राजर्षी शाहू' - दूरचित्रवाणी मालिका

राजर्षी शाहू महाराज व महाराणी ताराराणी यांच्या जीवनावर एक चित्रपट आहे. (निर्माते नितीन देसाई)

📜 *पुरस्कार*

शाहू महाराजांच्या नावाने अनेक पुरस्कार जाहीर होतात. अशा काही पुरस्कारांची नावे आणि ते मिळालेल्या व्यक्तींची नावे. :-

राजर्षी शाहू छत्रपती मेमोरिअल ट्रस्टच्या वतीने देण्यात येणारा शाहू पुरस्कार ज्येष्ठ समीक्षक आणि सामाजिक कार्यकत्या प्रा. पुष्पा भावे यांना (२६ जून २०१८)

कोल्हापूर जिल्हा परिषदेच्या वतीने राजर्षी छत्रपती शाहू जयंतीनिमित्त ६ जिल्हा परिषद सदस्य, ३ पंचायत समिती सदस्य व १५ कर्मचाऱ्यांना राजर्षी शाहू पुरस्कार मिळाला (२६ जून २०१८)

राजर्षी शाहू छत्रपती मेमोरिअल ट्रस्टच्या वतीने देण्यात येणारा शाहू पुरस्कार डॉ. रघुनाथ माशेलकर यांना (२६ जून २०१७)

🗽 *सन्मान*

शाहू महाराजांचा २६ जून हा जन्मदिवस महाराष्ट्रात ‘सामाजिक न्याय दिवस’ म्हणून पाळला जातो. यादिवशी सार्वजनिक कार्यक्रम होतात. कोल्हापूरच्या राजर्षी शाहू छत्रपती मेमोरियल ट्रस्टतर्फे 'राजर्षी पुरस्कार' रोख एक लाख रुपये आणि सन्मानचिन्ह या,  स्वरुपात दिला जातो.

     -----///®®®®®®®®®®®®®®®

    *उदयोजक राजा : राजर्षी शाहू महाराजा* 

============= अनिल भुसारी, तुमसर 8999843978 

                छत्रपती राजर्षी शाहू महाराजांचे काम म्हटलं की त्यांनी जातीभेद निर्मूलन, शिक्षण, वसतिगृह यांची केलेली पायाभरणी, समाजसुधारक अशीच त्यांची प्रतिमा उभी राहते.  समाजसुधारणे बरोबर कला, खेळ, सांस्कृतिक आणि उदयोजक क्षेत्रातील त्यांच्या योगदानाकडे मात्र दुर्लक्ष करण्यात आले आहे. या लेखात आपण शाहू महाराजांच्या उद्योगक्षेत्रात दिलेल्या योगदानाबाबत माहिती पाहू या. शाहू महाराजांच्या काळात आणि आता सुद्धा भारताला कृषीप्रधान देश समजल्या जातो. कोरोनाच्या काळात देशाची अर्थव्यवस्था शेती क्षेत्रामुळेच टिकून आहे. स्वातंत्र्यानंतर देशात औधोगिक विकास मोठया प्रमाणात झाला. शाहू काळात देशाची संपूर्ण अर्थव्यवस्था शेतीवर आधारित होती. शाहू महाराजांनी उदयोग क्षेत्रात केलेल्या कामाचं अभ्यास करतांना तो काळ लक्षात घ्यावं लागेल. ज्या काळात लोक रूढी -परंपरा सोडून बदल स्वीकारायला तयार नव्हते. त्या काळात महाराजांनी शेती हा प्रमुख व्यवसाय असणाऱ्या क्षेत्रात मोठया प्रमाणात सुधारणा घडवण्याबरोबर शेती आधारित व्यवसायाची पायाभरणी सुद्धा केली. 

           राजर्षी शाहू महाराजांचे 1894 साली राज्यरोहण झाले तेव्हा कोल्हापूर संस्थानातील जमीन 12,94,196एकर होती. ती 1922 साली 14,26,535 एकर इतकी वाढली. 

++ *पाटबंधारे धोरण :-*  1896 -99 या काळात संस्थानात भयंकर दुष्काळ पडला होता. महाराजांनी लोकांकरिता अन्नधान्याचा व जनावरांकरिता गवत चाऱ्याचा वेळीच पुरवठा करून अनेकांचे प्राण वाचवले होते.  दुष्काळा सारख्या संकटावर कायमची मात करता यावी म्हणून मोठी योजना तयार केली.  महाराजांनी 1902 मध्ये 'सार्वत्रिक पाटबंधारे धोरण ' जाहीर करून स्वतंत्र 'पाटबंधारे खाते' निर्माण केले. शेती हा व्यवसाय पाण्यावर अवलंबून असल्यामुळे नव्या विहिरी, नवे तलाव, छोटे बंधाऱ्यांची निर्मिती शेती व्यवसायाला नवसंजीवनी दिली. 

++ *राधानगरी धरण :-*  दुष्काळावर मात करता यावी म्हणून छोटया धरणांची निर्मिती केली, परंतु मोठया प्रमाणात कायम शेती करिता व पिण्याच्या पाण्याची सोय व्हावी म्हणून एक मोठी योजना तयार केली. संस्थानाचा आकार, त्या काळातील तंत्रज्ञानाची उपलब्धता आणि आर्थिक स्रोत लक्षात घेता ही योजना म्हणजे शाहू महाराजांनी उदयोगात जे भरीव काम केले त्यातील हा 'मुकुटमणीच ', म्हणजेच *राधानगरी धरण.* या धरणाचे 1909 साली काम सुरु झाले. 1918 पर्यंत या प्रकल्पाकरिता 14 लाख रुपये खर्च झाले होते. सह्याद्रीच्या घाटातून वाहणाऱ्या *भोगावती नदीचा* जलप्रवाह अडवून राधानगरी धरणाची निर्मिती महाराजांनी केली. कोल्हापूर आज जे सुजलाम - सुफलाम दिसत आहे त्याची पायाभरणी महाराजांनी निर्माण केलेल्या राधानगरी धरणात आहे. कोल्हापूरच्या शेतीचा विकास बघायचा असेल तर इतर भागातील राजकारणी,  अधिकारी व शेतकऱ्यांनी उन्हाळ्यात कोल्हापूरला जावून यावे. शाहू महाराजांच्या काळात नदीचे पाणी अडविणे, धरण बांधणे धार्मिक दृष्टया अधर्म - पाप समजल्या जायचं. त्या कालखंडात महाराजांनी हे काम करणे म्हणजे किती त्यांचे धैर्य आणि काळाच्या किती पुढे पाहणारे होते हे समजून घ्या. 

++ *सुधारित शेती पद्धती :-*  लोकांच्या अन्नधान्याच्या गरजा पूर्ण करण्यासाठी शेतातून पिकाचे अधिक उत्पादन होणे आवश्यक आहे. उत्पादन वाढविण्यासाठी काही नव्या सुधारणा लक्षात घेवून शेतकऱ्यांना आधुनिक औजारे, बी -बियाणे, रासायनिक खते आणि आधुनिक मशागत पद्धतीचे ज्ञान व प्रशिक्षण देण्यासाठी अधिकाऱ्यांच्या नेमणूका केल्यात. स्वातंत्र्यानंतर भारतात आधुनिक पद्धतीने शेती करण्यासाठी 1965 साल उजाडावं लागले. शाहू महाराज म्हणतात, *"देशाचे कल्याण ज्यांना करायचे आहे त्यांनी प्रथमतः आपल्या शेतीच्या सुधारणांकडे लक्ष दिले पाहिजे."* कोरोना सदृश्य परिस्थितीत देशाला शेती आणि शेतकरी जगवत आहे. 

++ *शेतीत नव-नवीन प्रयोग :-* शेतकऱ्यांनी पारंपरिक पिकाबरोबर शेतकऱ्यांना अधिक मोबदला व व्यापाराच्या दृष्टीने उपयोगी असणारे पीक शेतकर्यानी घ्यावे यावर सुद्धा महाराजांनी भर दिला. शेतात नव नवीन प्रयोग करतांना वेलदोडे, कोको, रबर, ताग, अंबाडी, कॉफी, बटाटे, कंबोडियन कापूस ही पिके लावण्याचा प्रयोग केला. खतांचे सुद्धा नव - नवीन प्रयोग महाराजांनी केले. हिरडा, जांभूळ, काजू, साग, आंबा, फणस यांच्या बागा लावण्यास प्रोत्साहन दिले. त्या काळात संस्थानातील *पन्हाळा टी. नं. 4* भारतातील इतर राजे राजवाडे बोलवत असत. म्हणजे संस्थानातील माल त्या काळात निर्यात होत असे. महाराजांच्या या उपक्रमशीलतेचा गुण आजही कोल्हापूरच्या मातीत आहे तो गुण महाराष्ट्रातील इतर शेतकऱ्यांनी घ्यावा. महाराजांनी कोल्हापुरात 1912 साली *स्वतंत्र शेती संस्था* स्थापन करून त्या अंतर्गत शेती औजारांचे म्युझियम उघडले होते. आज जसे शेती औजारांचे व इतर शेती वस्तूंचे प्रदर्शन भरविले जातात, त्याची पायाभरणी महाराजांनी 100 वर्षा आधी केली आहे. काळाच्या पुढे पाहणारे महाराज मात्र इथल्या ब्राम्हणी व्यवस्थेने व जात व्यवस्थेने संक्रमित झालेल्या मीडियाने समोर येऊच दिले नाही. 

++ *सहकाराची पायाभरणी :-* इंग्रजांच्या काळात संस्थानिकाने सहकार तत्वाचा स्वीकार करून, सहकारातून उद्योगाची निर्मिती करणे हा विचार करणे सुद्धा शक्य नव्हते. तेव्हा महाराजांनी सहकाराला 1912 साली कायद्याचे स्वरूप देवून *"सहकारी संस्थाविषयक कायदा* बनविला. भारतातील *सहकाराचे अग्रदूत म्हणजेच शाहू महाराजा* आहेत.  हे सहकार क्षेत्रात काम करणाऱ्या किती लोकांना माहित आहे हा संशोधननाचा विषय होईल. सहकार म्हणून जेवढे उद्योग व्यवसाय आहेत त्यांनी शाहू महाराजांचे आभार मानून त्यांच्या विचार - कार्याचा प्रसार करायला हवा. 1912 साली सहकार कायदा बनविल्यानंतर त्याअंतर्गत कोल्हपूरात 1913 साली भास्कर जाधव यांच्या नेतृत्वाखाली *'अर्बन को -ऑप -बँक '* आणी *'बलभीम को -ऑप -बँकेची '* स्थापना करण्यात आली. या कायद्यानुसार 1921 पर्यंत कोल्हापूर संस्थानात 37 सहकारी सोसायट्यांची स्थापना झाली होती. या कायद्याचेच फलित म्हणजे फक्त कोल्हापूर मध्येच नव्हे तर संपूर्ण देशात सहकाराचे जाळे विणून ग्रामीण भागातील शेतकरी आर्थिक सक्षम होवू शकला. हे शेतकऱ्यांनी कायम लक्षात ठेवावे. 

++ *विविध उद्योगाची निर्मिती :-* 1894 ला महाराजांचे राज्यरोहण झाले. त्यावेळेस संस्थांनात एखादा मोठा उद्योग किंवा कारखाना नावाला सुद्धा नव्हता. लोकांना काम मिळावं, आर्थिक परिस्थिती सुदृढ करायची असेल तर पाश्चात्य राष्ट्रासारखे उद्योगांची निर्मिती करणे आवश्यक आहे, हा विचार करून त्यांनी सुगंधित औषधी तेल उद्योग, मधुमक्षीका पालन उद्योग, रंगाचे कारखाने, राळे तयार करण्याचा कारखाना, सूत रंगवण्याचा व्यवसाय, सुती कापड उद्योग अशा अनेक प्रकारच्या उद्योगाला आणि उद्योग करणार्यांना महाराजांनी प्रोत्साहन दिले. संस्थानात व बाजूच्या भागात कापसाचे उत्पादन मोठया प्रमाणात होत होते म्हणून कापड उद्योगाला चालना देण्यासाठी 27 सप्टेंबर 1906 रोजी *'शाहू छत्रपती मिल्स '* ची स्थापना केली. शाहू महाराजांच्या उद्योगशील दृष्टीमुळे संस्थानात अनेक ठिकाणी अनेक फॅक्ट्रीज सुरु झाल्या. छत्रपती राजर्षी शाहू महाराजांचा हा उद्योगशील दृष्टकोन घेवून विचार व कार्य केले तर आजचा  *बहुजन तरुण* उद्योगात नक्कीच उंच भरारी घेईल, म्हणून तरुणांनी जात - धर्माच्या पलीकडे जावून शाहू महाराजांचे सुधारणावादी विचार स्वीकारणे आवश्यक आहे. 

अर्थव्यवस्थेचा कणा असलेल्या शेती व्यवसायात महाराजांनी 125 वर्षा पूर्वी जे भरीव योगदान दिले आणि नव - नवीन सुधारणा घडवून आणल्यामुळे आजचा शेतकरी इतकी प्रगती करू शकला, हे शेतकऱ्यांनी आणि स्वतःला शेतकरी नेते म्हणवणाऱ्यांनी विसरू नये. समाजातील आर्थिक विषमता संपविण्याकरिता शासनाला महत्वाची भूमिका बजवावी लागेल. कोरोनामुळे उध्दभवलेल्या आर्थिक संकटातून निघण्याकरिता शाहू महाराजांनी दिलेली दिशा व सूत्र आजही अनुकरणीय ठरेल.  आणि त्यांचे अनुकरण करणे हेच त्यांना स्मृती दिनी अभिवादन करणे होय...

============ #########$$



🌹दिनांक 06 मे 1922🌹

कोल्हापूर संस्थानाचे राजे (1884 ते 1922), कोल्हापूर संस्थानात मागास जातींना 50 टक्के जागा आरक्षण देणारे आरक्षणाचे जनक, संगीत, चित्रपट, चित्रकला, लोककला आणि कुस्ती या क्षेत्रांतील कलावंतांना राजाश्रय देणारे,  सुधारणांचे कृतिशील पुरस्कर्ते, लोककल्याणकारी राजे, वंचितांचे राजे, महाराजांचे महाराज, राजर्षी छत्रपती शाहू महाराज यांच्या स्मृतिदिन निमित्त कोटी कोटी प्रणाम. 

त्यांनी विश्वरत्न डॉ. बाबासाहेब आंबेडकरांना त्यांच्या शिक्षणासाठी, तसेच  मूकनायक वृत्तपत्रासाठीही सहकार्य केले होते. तसेच विश्वरत्न डॉ बाबासाहेब आंबेडकरांना माणगावच्या परिषदेमध्ये "दलितांचा नेता" व "भारतीय अग्रणी नेता" म्हणून घोषित केले. 

ब्रिटिश राजसत्तेच्या काळामध्ये सामान्य जनतेला न्याय मिळवून देण्यासाठी व बहुजन समाजाच्या सामाजिक उन्नतीसाठी या काळामध्ये त्यांनी अथक प्रयत्न केले. 

त्यांनी बहुजनांसाठी शिक्षणप्रसार, आंतरजातीय विवाहाला मान्यता, पुनर्विवाहाचा कायदा, अस्पृश्यता निवारण, कृषिविकास, शेतकऱ्यांना कर्जे, सक्तीच्या मोफत शिक्षणाचा कायदा, देवदासी प्रथा बंदी, जोगत्या-मुरळी प्रतिबंधक कायदा, सामाजिक बंधुभाव, समता, दलित व उपेक्षित बांधवांचा उध्दार, शिक्षण, शेती, उद्योगधंदे, कला, क्रिडा व आरोग्य इत्यादी महत्वपूर्ण क्षेत्रामध्ये अद्वितीय स्वरूपाचे कार्य केले. 

त्यांनी ‘शाहू छत्रपती स्पिनिंग अँड वीव्हिंग मिल’, शाहुपुरी व्यापारपेठ, शेतकऱ्यांची सहकारी संस्था, शेतकी तंत्रज्ञानाच्या संशोधनासाठी ‘किंग एडवर्ड अ‍ॅग्रिकल्चरल इन्स्टिट्यूट’ राधानगरी धरणाची उभारणी, शैक्षणिक वसतिगृहे, शाहुपुरी व्यापारपेठेची स्थापना, गुळाच्या बाजारपेठेची निर्मिती केली. 

अशा या महान राजर्षी छत्रपती शाहू महाराजांचे मुंबईतील पन्हाळा लॉज मध्ये पहाटे 5.55 मिनिटांनी ह्रुदयविकाराने निधन झाले.

@@@@@@@#####@@@!!!!!!